بسم اللّه الّرحمن الّرحيم
الحمد للّه رب العالمين والصلاهوالسلام على سيدنا محمّد وآله الطاهرين
ولعنة الله علي اعدائهم اجمعين من الان الي قيام يوم الدين .
واما بعد قالالحسين ( عليهالسلام) فى بعض وصيته الى اخيه محمد المعروف بالحنفيّه:
«..وانى لم اخرج اشراولابطرا ولامفسدا ولا ظالماوانماخرجت لطلب الاصلاح فى امّة جدى( صلىاللهعليهوآله »اريد ان آمر بالمعروف وانهى عن المنكر، واسير بسيرة جدّى وابى علىّ ابن ابى طالب ( عليهالسلام)...»[1]
حضرت ابي عبد اللّه الحسين ( عليهالسلام) قبل از حركت، مكتوبى رابه عنوان وصيّت مرقوم داشت كه درقسمتى ازآن چنين آمده است:«خروج من بر يزيد، براى ايجاد فتنه وفساد ويا براى سر گرمى وخودنمائى نيست بلكه خروج من براى اصلاح امّت جّدم رسول خدا( صلىاللهعليهوآله)است، من اراده كردهام كه امر به معروف ونهى از منكر نموده واز سيره جدّم وپدرم على بن ابى طالب ( عليهالسلام) پيروى كنم...».
ازاين وصيّت نامه، هدف سيدالشهداء ( عليه السلام) ازاين حركت وانقلاب، روشن ونيازى به توضيح ندارد؛ زيرااسلام وجامعه اسلامى را،درخطرمى ديدند وبراى نجات اسلام ومسلمين قيام نمودند، همان گونه كه ازوصّيت نامه استفاده مىشود.
بسم الله الرحمن الرحيم
اطعام ؛افضل صدقات
قال الله تبارك وتعالي في محكم كتابه : «ويطعمون الطعام علي حبه مسكينا ويتيما واسيرا »
روز بيست وپنجم ماه ذوالحجة الحرام مصادف است باروز نزول سورۀ" انسان"
محدث قمي (اعلي الله مقامه ) چنين نقل مي كند:«كه اين سوره درحق اهل بيت (عليهم السلام )نازل شده به جهت آن كه سه روز، روزه گرفتند وافطار خود را به مسكين ويتيم واسيردادند وبا آب افطار نمودند ».
قال رسول الله(صلي الله عليه وآله ):« افضل الصدقه ان تشبع كبدا جائعا».
رسول گرامي اسلام فرمودند:«بهترين صدقه گرسنه اي را سير كردن است ».
«افضل الاعمال ان تشبع كبدا جائعا» =«بهترين اعمال گرسنه را سير كردن است ».
كفارات
عمدۀكفارات وجرائمي راكه شارع مقدس براي مكلفين وضع كرده است اطعام فقراء ومساكين مي باشد:مانند كفاره روزه بعضي از كفاراتي كه محرم دراثرارتكاب محرمات احرام مرتكب مي شود و...
سيره حضرات معصومين
آن گونه كه دربعضي از روايات استفاده مي شود مولا امير المومنين علي وامام زين العابدين علي بن الحسين (عليهما السلام )طعام در منزل فقرا مي بردند .
وبالاخره عذاب الهي متوجه كساني مي شود كه به فقرا ومساكين طعام نمي دهند .بهشتيان از دوزخيان سوال مي كنند كه چه كرديدكه شمارا به دوزخ فرستادند؟ دوزخيان درپاسخ به بهشتيان مي گويند :«قالوالم نك من المصلين ولم نك نطعم المسكين»=« نماز نمي خوانديم وبه مساكين طعام نمي داديم »
نتيجه اين شد كه با استفاده از آيات وروايات وسيرۀ معصومين (عليهم السلام) ميتوان گفت كه بهترين صدقات، اطعام مساكين مي باشد
بسم الله الرحمن الرحيم
(2) آيه مباهله =
«فمن حاجّك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالواندع ابناءنا وابناءكم ونساءنا ونساءكم وانفسناوانفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت اللّه على الكا ذبين» سورۀ بقره/آيۀ61
«كسانى كه با تو به محاّجه و
ستيز بر مى خيزند، به آنها بگو: بياييد مافرزندان خود رادعوت كنيم شما هم فر
زندان خود را ؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم ،شما هم زنان خود را؛ماازنفوس خود
دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود؛
آنگاه مباهله كنيم ولعنت خدا را بر دروغگويان
قراردهيم» .
درتفسير طنطاوى چنين
آورده است ؛روايت شده است: چون آنها(نصاراى نجران ) به مباهله دعوت شدند،گفتند: به
ما مهلت بده تا در اين بينديشيم،چون با يكديگر نشستنداز سيد كه صاحب نظر بود
وگفتارش رامى پذير فتند،پرسيدند؛ رأى تو چيست ؟گفت :بخدا سوگند پيامبرى اورا دانستيد
وهويت عيسى را براى شما روشن كرد وجاى حرف براى شما نگذاشت، بخدا سوگند هيچ ملتى
با پيامبرىمباهله نكرد جز اينكه نابود شد واگر شما از دين خود دست بردار نيستيد ،با
او كنار بيائيد وبرويد،چون نزدپيامبر رفتندآن حضرت حسين را در بغل ودست حسن را
بدست گرفته،فاطمه در پشت سرش وعلى ازعقب او حركت مى كردند وبه آنها مى فرمود: هر
گاه دعا كردم شما آمين بگوئيد، در اين موقع ؛ اسقف
وپيشواى مذهبى آنها گفت :اى گروه مسيحى ! صورتهائى مىبينم كه اگر دعا كنند كوه
را از جاىمىكنند،
شما مباهله نكنيد كه هلاك مى شويد ،آنگاه با پيامبر ( صلى الله عليه وآله) از
در مسالمت در آمدند وقرارگذا شتند ساليانه دو هزار طاقه لباس روسى پارچه زره آهنى
بدهند .
تفسيرعاملي /ج2ص61
سوال
نكاتي را كه بايد در اين واقعه مورد تامل قرار داد اين است كه چه امري موجب انصراف آن ها از مباهله شد وآيا آنها از چه طريقي به حقانيت پيامبر اسلام پي بردند وبعد از آني كه فهميدند كه او رسول الله است چرا اسلام نياوردند ؟خاصه اسقف وپيشواي مذهبي آن ها حاضر نشد اسلام را اختيار كند ؟
احتمالاتي در مقام داده شده است كه بعضي از آنها اشاره مي شود
اين كه پيامبر اسلام عزيزترين افراد خانواده اش يعني پاره تنش حضرت فاطمه وداماد و پسر عمويش اميرالمومنين علي بن ابيطالب ودو سبطش يعني امام حسن وامام حسين عليهم السلام را به همراه خود آورد ،اين خود مي تواند بيان گر حقانيت باشد ؛ زيرا دنيا طلبان هيچ گاه به خود اجازه نمي دهند جان خود وعزيزانشان را به خطر بياندازند .
احتمال ديگري كه در مقام مي توان به آن اشاره كرد اين است كه دنيا طلبان اگر احتمال خطر هم بدهند به خود اجازه نمي دهند كه مباهله كنند ، زيرا ازجان خود اختيار نكنند
مي ترسند .
احتمال ديگر اين كه قطعا به حقانيت پيامبر اسلام پي بردند اما آني كه موجب شد تا اسلام را اختيار نكنند ومسلمان نشوند ،حب دنيا بود كه «حب الدنيا رأس كل خطيئه »حب دنيا عامل هر خلافي مي باشد .
احتمال ديگر كه اقوي از همه مي باشد اين كه انسان در اثر دنيا پرستي به جايي مي رسد كه ديگر نمي تواند اصلاح شود مانند آن كساني را كه خداوند تبارك وتعالي در قرآن از آنها اين گونه ياد مي كند كه « صم بكم عمي فهم لا ير جعون » راه برگشتي برآن ها نيست مانند ابوجهل ها وابولهب ها آن ها هم به حقانيت پيامبر پي برده بودند اما چون قلبهاي آنان بيمار بودنتوانستند اسلام را بپذيرند ويا مانند منافقين وغافلين كه قرآن در بارة آنان اين گونه مي فرمايد «...لهم قلوب لا يفقهون بها ولهم اعين لايبصرون بها ولهم اذان لا يسمعون بها اولئك كالانعام بل هم اضل اولئك هم الغافلون » قرآن اين گونه معرفي مي كند كساني را كه غافل هستند (درك دارند اما نمي فهمند چشم دارند اما نمي بينند گوش دارند اما نمي شوند آنها از حيوان پست تر هستند آنها غافلانند » با اين بيان اگر انسان درك نكند وكوركر باشد به بياني ديگر يك ديوانه اي كه هم كور وهم كر باشد چگونه قابل هدايت است !! لذا احتمال اين معنا مي رود كه آن طايفه اي كه علم به اين معنا دارد كه او رسول الله (صلي الله عليه وآله ) است اما باز از تسليم شدن واسلام آوردن ابادارد نه خود اسلام را مي پذيرد ونه اجازه مي دهد تا ديگران مسلمان شوند مصداق واقعي همين آية شريفه مي باشد پس با علم به حقانيت دين مبين اسلام از پذيرش آن خو داري كردند
( اعذنا الله من شرورانفسنا وسيئات اعمالنا واعوذ بالله من همزات الشياطين )