بسم الله الرحمن الرحيم 

  وامامسئله مؤدة

    بعد از بيان آيات وروايات درمقام اثبات (حبّ وبغض) در اسلام وثبوت جايگاه واهميت آن دراسلام ؛جا دارد

كه در باره‏مسئله مؤدّة چند جمله‏اى اشاره شود:

    آيه مؤدّة:

    «قل لا اسئلكم عليه اجراالاالمودّة فى القربى» (1)

    (اى پيامبر)بگو من از شما پاداش رسالت نمى‏خواهم مگر(تنها خواسته من) مودّت ومحبّت به ذوالقربى‏مى باشد.

    (حبّ ذوالقربى ؛ ثمره رسالت)

    بيان چند نكته در ذيل اين آيه شريفه لازم است :

    اولاً؛مقصود از "مودّت" دراين مقام چيست ؟

    ثانيا؛آيا مودّت همان محبت است ؟

    ثالثا؛منظور از اظهار دوستى وابراز محبت در آيه به چه معنا مى‏باشد؟

    رابعا؛راه رسيدن به آن چگونه است ؟

    «انّ الذين آمنوا وعملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودّا»(2)

    وامّااينكه مقصود از مودت ومعناى آن چيست ؟بعضى از علماى اهل لغت مودت را اينگونه معنا نموده‏اند:

    (مودت:دوستى ومحبت وصداقت ورفاقت ومهربانى وخير خواهى ونيك انديشى .ودرجاى ديگر مودت را به

    (دوستى كردن واظهار اخلاص نمودن)معنا نموده‏اند.(3)

    بعضى بين مودت ومحبت را فرق قائل شده‏اند ؛به اين بيان كه محبت به معناى دوست داشتن است اما مودت

علاوه بر دوست داشتن آن علاقه را اظهار وآشكار نمودن است.

    آنچه كه مسلّم است وجاى هيج اختلاف واشكالى وترديدى نيست ؛اين است كه خداوند تبارك وتعالى؛خواسته است ودوست دارد كه مؤمنين علاقه ومحبّت خودرا آشكار نمايند،به دونكته در مقام بايدتوجه شود وبه بيانى ديگر از اين آيه شريفه دو نكته مهم استفاده مى‏شود:

     يكى اينكه حب ذوالقربى ثمره رسالت است .

     ديگر آن كه اين محبّت رابايد اظهاركرد.